\zanieść\ się się kaszlem (od kaszlu) закашляться, раскашляться; \zanieść\ się się krzykiem раскричаться; \zanieść\ się się płaczem расплакаться навзрыд, разреветься;
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zanieść się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zanosić się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zanosić się – zanieść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać jakąś czynność gwałtownie, intensywnie, nie mogąc się opanować; zapamiętać się w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zanosić się od śmiechu, od szlochu. Zanieść się płaczem, krzykiem, łzami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zanieść — dk XI, zanieśćniosę, zanieśćniesiesz, zanieśćnieś, zanieśćniósł, zanieśćniosła, zanieśćnieśli, zanieśćniesiony, zanieśćniósłszy zanosić ndk VIa, zanieśćnoszę, zanieśćsisz, zanieśćnoś, zanieśćsił, zanieśćnoszony 1. «niosąc dostarczyć coś albo… … Słownik języka polskiego
szloch — m III, D. u; lm M. y «gwałtowny płacz połączony z wydawaniem krótkich, urywanych dźwięków spowodowanych przyśpieszonym, nieregularnym oddechem; łkanie, szlochanie» Rozpaczliwy, zdławiony szloch. Powstrzymać, stłumić szloch. Zanieść się, wybuchnąć … Słownik języka polskiego
kaszel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. kaszelszlu; lm D. kaszelszli || kaszelszlów, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 7}} gwałtowne wyrzucanie powietrza połączone z głośnym chrząknięciem, wywołane przez podrażnienie błony śluzowej gardła, krtani, tchawicy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u, lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} wylewanie łez zwykle połączone z łkaniem, będące wyrazem uczuć (często bólu, smutku itp.) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cichy, rozdzierający, nieutulony, gorzki płacz. Płacz po utracie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… … Słownik języka polskiego
wynieść — dk XI, wynieśćniosę, wynieśćniesiesz, wynieśćnieś, wynieśćniósł, wynieśćniosła, wynieśćnieśli, wynieśćniesiony wynosić ndk VIa, wynieśćnoszę, wynieśćsisz, wynieśćnoś, wynieśćsił, wynieśćnoszony 1. «niosąc usunąć coś skądś, wziąć coś skądś i… … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
roznieść — dk XI, roznieśćniosę, roznieśćniesiesz, roznieśćnieś, roznieśćniósł, roznieśćniosła, roznieśćnieśli, roznieśćniesiony, roznieśćniósłszy roznosić ndk VIa, roznieśćnoszę, roznieśćsisz, roznieśćnoś, roznieśćsił, roznieśćnoszony 1. «nosząc rozdać coś … Słownik języka polskiego
odnieść — dk XI, odnieśćniosę, odnieśćniesiesz, odnieśćnieś, odnieśćniósł, odnieśćniosła, odnieśćnieśli, odnieśćniesiony, odnieśćniósłszy odnosić ndk VIa, odnieśćnoszę, odnieśćsisz, odnieśćnoś, odnieśćsił, odnieśćnoszony 1. «dostarczyć coś w celu oddania;… … Słownik języka polskiego
